بررسی رابطه بین فلسفه اخلاق فردی و نگرش فرار مالیاتی‌

حرفه حسابداری در سالیان گذشته رسوایی‌های متعددی را پشت‌سر نهاده؛ که شخصیت اخلاقی حسابداران را متأثر نموده است. بسیاری از تصمیم‌گیری‌های حسابداران و مدیران تحت‌تأثیر ارزش‌های اخلاق فردی آنهاست. در این میان فرار مالیاتی به عنوان یک پدیده غیر‌اخلاقی، از دغدغه‌های امروز جامعه حسابداری است. هدف این پژوهش بررسی رابطه بین دو شاخصه اصلی فلسفه اخلاق فردی‌(آرمانگرایی و نسبی‌گرایی) با نگرش نسبت به فرار‌‌ مالیاتی است. داده‌ها با استفاده از 193 عدد پرسشنامه وضعیت اخلاقی فورسیث(1980) و پرسشنامه فرار مالیاتی مک‌گی‌ و‌ نورونها (2008) در سال 1395 و در شهر تهران گردآوری شد. آزمون فرضیه‌ها با  استفاده از نرم‌افزار‌آماریEXCEL   وSPSS  انجام گرفت. آزمون کولموگروف-اسمیرنف برای بررسی نرمال‌بودن توزیع داده‌ها به‌کار گرفته شد و با توجه به نرمال‌بودن توزیع داده‌‌ها از آزمون t، همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که فلسفه اخلاق فردی بر نگرش فرار مالیاتی حسابداران تاثیر گذار است، بطوریکه بین نسبی‌گرایی و نگرش فرار مالیاتی رابطه مثبت و معنا‌داری وجود دارد اما بین آرمانگرایی ‌و نگرش فرار مالیاتی رابطه معنادار وجود ندارد. همچنین متغیرهای کنترل شامل میزان‌ تحصیلات، جنسیت و نوع اشتغال در بخش خصوصی یا دولتی، تأثیری بر نگرش فرار مالیاتی ندارند.